Bir sabahBu sabah kapımın önünde Vermişim sırtımı duvara Kalbimle demlediğim özlem çayı Bir elimde, Bir elim Kaldırımda yürüyen zarif bir kadın da. Yüzünde keder, gözlerinde yaş Yanar elim, çay baldırana döner Alabildiğine telaşlı, belli ki acelesi var O hızla yürür benim göğsümü telaşla atar . Çünkü nefesi de yürür ayaklarıyla beraber Tanıdık biri ah - seçemedim!- Bana doğru incecik gelir. Tam dilimin ucundayken,“hoş geldin” Düşüverdi bir selâ karşı minareden Kalabalığın ve cansız gövdenin üstüne. Lâl oldum! Geç kalan oydu, yetişemedi son nefesime. Zeki KIRHAN |
beğeniyle okudum...