Hatırbahara koşan sevdalar tren raylarına koyduğum harçlıklarımdır rengi toprağa sesi kulağa emanet düşlerimi, kederlerimi sorma arama kelimelerde vücut bulmam ben Şaman dininde gökyüzüyüm terliklerimi tekeş giyerim yürüyemezsin sokağımda yetişmeye çalışma trajedime cehennem imbiğinden damıtır acıyı sevdayı körpe taylara koşturur göğsüne cevahir vururum sözün bıçağını ceket cebimde gök taşırım korkarsın kayıplarım kibrit kutusundan evler sen sığmazsın göğüs kafesime ben büyümem daha boyum yetişmez tavanına göğün ateşle yaklaşma yakarsın çocukluğumu ben hep bu anlarda aldanırım sonra olur şimdilerim hatırına sığınma ve söyle hayata unutsun o baharı kendini irşat edecek havari aramasın aşk K.Y. |