saat akreple yelkovanın kavuşmalarından birinde
rengarenk pabuçlarla geliyorum evinize
zira okunulmak isteyen bir şiirim
çaresizliklerin çaresi bende

söyle bana hiç şarkı dinledin mi meleklerden?


sevgilimin beli avuçlarımın içinde
seviyorum zannettiğim asla o değil
onun dudaklarında tatmıyorum tutkuyu
çünkü aşk sözcüğü takatsizlik yaratır

melekler ağıtlar yakmakta sağır kulaklarınıza...

hangi yıldızı getirsem karanlığa sükut
unuttuğum şarkılar çalınmıyor artık
kelimelerimi yazdığım şiirlerimi fareler kemirmiş

öykü kurgularında geçen hüzünlerin hepsi alıntı

ayrılıklar yaşanıyor pek kolaymış gibi
melekler uçuruyorum pencerelerinizde
fırtınalar esiyor kanatlarından

çocukluktan kalma dilekleri tutuyorum her yıldız kaymasında

bu defa tanrıya anlatabilirim dertlerimi
ağıtlar susturur hırçınlığını fırtınaların
karanlık öküzsoğuğunda annem gömülür
kaçıncı evlencemiz maslûp
hepimiz birer kadavrayız, birer fosiliz...

şarkılar söylüyor ruhsuz bedenler yeniden doğacak gibi