HAMZA (hz)
tüm zamanlara da and olsun ki
bir Hamza gelmedi bu asrın kucağına... **** Canan’a(SAV) candı Hamza yiğitti,aslandı... bir kükrese yerin altından gökyüzü arşa kadar talandı... Uhud’un imtihan günüydü güneş ıslak toprak ezelden kuruydu... bir hüzne uyandı kainat o sabah bin keder yüklüydü... Uhud’un rengi bir başka Hamzanın teni bir başkaydı. sen ki güneş batışında Hamza olmayacak mıydı yani bir Hamza mı ağır gelecekti üzerine ey Uhud! aylardan şevvaldi başlamıştı vefa yarışı dalga dalga büyüyordu Hamza’nın yüreği bir sağına kükrüyor bir soluna savuruyordu ateşini gözleriyle can alıyor nefesiyle can veriyordu... olmalıydı... Canan’ı,dostu,süt kardeşi O’nun (sav) yanında olmalıydı... vefa savaşıydı bu uhud’un etekleri sızladı bir anda fısıldadı iblis... dağıldı söz verenler dağıldı öz verenler... Uhud’a ateş düşmüştü bir kere sinsi bir vuruşla düştü Hamza dayadı dizini toprağa Allah dedi, ve sustu Hamza’nın yüreği ne bilsindi vefasızlığı nereden bilsindi ... gün Hamzasız inerken yetmiş yiğit yatıyordu yetmiş yiğidin başında yetmiş güneş batıyordu... yalnızdı Hamza bir başına uzanıyordu öylece. ağlayanı olmayan, kimsesiz Hamza... Rasullah’ın içinde bir hüzün Hamza... yüreği bir yüreksizin elinde bedeni yetmiş parça olandı Hamza... kefeni bedenine yetmemişti başına çekseler ayakları ayaklarına çekseler başı ağlamaktaydı. Rasullah nasıl buna dayansındı yoksa ,yokluğuna mı yansındı... ve uğurlandı Hamza yetmiş şehit ile yetmiş kez cenaze namazı kılındı. ağlayanı olmayan, kimsesiz Hamza... Rasullah’ın içinde bir hüzün Hamza... yüreği bir yüreksizin elinde bedeni yetmiş parça olandı Hamza... Canan’a(SAV) candı Hamza yiğitti,aslandı... bir kükrese yerin altından gökyüzü arşa kadar talandı... *** tüm zamanlara da and olsun ki bir hamza gelmedi bu asrın kucağına... AYŞE IŞIK UYANIK 09.03.2015 |
bedeni yetmiş parça olandı Hamza...
ve bu asırda bile o yüce yüreğe metiyeler dizecek güzel yürekler var
o saygın yüreğe eğiliyorum...