İnsan
Bir çiçekle alınmaz kırılan gönül,
Yaktığın ateş kendi cehennemindir. Bin lisanla da varsan dostun Hu kapısına, Hakk’ın olan o yürek ,aynı mihman değildir. İnsan yol bulur, topraktan alır da ruhunu Bir nefese ram olur ,bilmez asli hamurunu Gezer dünya sahnesinde harcar ten çamurunu Bir nefes fazlaya kimse ferman değildir. Zaman nedir alemde, an bilmeden yürürsün Mevsimler gelir geçer, sen içinden çürürsün Yol tükenir, gün tükenir de boşa ayak sürürsün Şu direksiz aleme,kimse kirman değildir. Eylenme dünyanın hücuratsız gölgesinde Gökte sırlı bir damla, ateş saklar özgesinde Bir tomurcuk patlar, hükmün olmaz gövdesinde Mühür elimde zikriyle, kimse Süleyman değildir. Ayşe Işık Uyanık 10 Kasım 2021 |
Yüreğine emeğine sağlık
__________________________________Selamlar