ArayışŞiirin hikayesini görmek için tıklayın N’nin anısına...
uzaktan çok uzaktan eşiğine kadar geldin dünyanın kapısından baktın içi öylesine boş içi öylesine loş ... - bu olamazdı düşlediğin - --------- elini bir şeye sürmedin --------- koştun koş koş koş can havliyle kendine döndün H. Korkmaz (!) Sthlm (arşiv) |
Kimi ölçer güller biçer.
Elinde solmuş gülleri.
Ne ki gelir ele.
Çabucak vardır gideri.
Şiiriniz "tedirgin" leri betimliyor.
Yaşamak acemilerini.
Çok saygımla Üstadım