KIRGIN
Ömrü kış eyledik, bahar geldi geçti
Bir güneş görmedim, yaza kırgınım Muhabbet tükendi, dost eli seçti Çoklar gitti, eldeki aza kırgınım. İçtiğim suydu,ruhumu yaktı gitti Bastığım toprak üstüme aktı gitti Derdimi açtığım yar baktı gitti Dillere döktüğüm söze kırgınım. Sevdaya sardık,gönül evi yasta Rengimiz soldu, didarımız hasta Canan, bu cana küsmüş diğer safta Karşımdaki yaban yüze kırgınım. Dilsiz bir şehirdir benim öz yurdum Cümle cihana tek sır vermez oldum Ağıt eyledim sözü tele vurdum Hal bilmez cümbüşe, saza kırgınım Bir ten suretine gizlendi ruhum Aslımı sorsan bir avuç çamurum Deryada damlayım, çöllerde kumum Haddini bilmeyen öze kırgınım. 31/05/2023 |