Ah kelebeklergüneşin güzergahında oturmak için bir şiir zamanı çaldım suçum bu ısıtsam ellerimi uzak sevdanın gizinde bulutları kovsa kelebek düşlerim taht yapsa aşkın duldasında bir soluk nasıl göğe ererdi başım suretinde göründün dünyanın kuyruklu yıldız kayıp geçtin yanımdan hangi bilinmeyen yıldızların yanından sonsuzluğa yolcu ellerim asılı kaldı boşlukta yakalayamadım gölgenin izini soluklanmayan dönence geçemedim gülümseme faslına bir türlü benden mi açmıyor güller sorguladım bahara aralık kapı kış mıydı yüzüm değmeden yüzüne neredeydi yanağıma çiller bırakan gün zerdali bakışlı çocukluğum’uz aşkın tay adımlarında kaldığımız gençlik yalnızlığa girdik yalın yalpa soğuk bir odanın sürgülü kapısından merdivenlerinden çıkamadık bir türlü bize gül sunan sevgiliye içimizdedir dedik elleri sıcak sevda düşümüzü ötelere iteledik uzaktaydı kocaman parlak yıldız oysa ömrü çok kısaydı oraya gönderdiğimiz kelebeklerin 24. 02. 2015 / Nazik Gülünay |
Güzel anlatımı ve değerli kalemi kutlar selam ve saygılarımı sunarım