Kağıt kelepçe. içimin tüm koşmaları dursun mu durmadan rüzgarı alnımın, yeşiline mavisine sarılmadan daha o dağın ağrılı bir yaşmak gibi kaymadan boynumun baharından hayat asılı kalsın mı zamanın parmaklarında kibri serilsin varsın dilimizin kendimizi biraz daha uğurlayalım öpsen şimdi, kalbimin kapısı yanardağ ağzı doğunun kavgası gibi bazen kendime ne kadar da ağırım yamacında saçlarımı kuruttuğum güneşin eli, taş olsun, dağılsın un ufak, göğsüme vuran aksi o dağın trenlere el sallayan çocuklar için, dua gibi kıpırdat dudaklarını belki de yokum hiç, varsayımım daha da mı koşsun yoksa, sırtımda şaklamadan ölümün kırbacı durmayı ölmek sayan ellerimin aklı, yurdunda her dem güneş dağıtırlar senin ne güzel meğer bir masal boyu yol gitmişim, yürüdüm sanıp sesin düşmüş şuraya ,alıp temizledim, takındım boynuma gümüş bir rahle üzerinde kalbimin üzerinden geçtim ışığından aldım rengimi kimi, kaskatı etim kemiğim, ipek rüzgarlar için bir tek bir tek ormanında kardeş türkülerin sazın ağıtına hürmeten yerlere dek eğilirim |
volkan aksal tarafından 2/11/2015 2:57:27 AM zamanında düzenlenmiştir.