FASL-I VİSÂL
Kır duvarlarını;aşk var ötede
Orada günahlara sevap biçer Tanrı Yeryüzü sevgiye tapınır,ağıt yakar ölüme Türküler söylenir yaldızlı ay batımlarında Ayaza direnir çiçekler;tohumlar sevi açar Kır duvarlarını;aşk var ötede Mutluluğun siluetini çizer bir ressam Bir dalına ağacın bin şiir yazar kalem Mecnun gurbet çekmez,Ferhat dağı delmez Gazeller düzer Fuzûli cümle kadına İbretin kitabını yazar binlerce ana Sancılar beslenir deniz dibi mağaralarında yetim çocuklar doğursun diye Hüzün kokmaz karanlık; sevdaları tütsüler geceye geceler sevda kokar orda Kır duvarlarını;aşk var ötede Umuttan dantel örer mehtâb kaldırım kenarlarına dönüp de gidemezsin Güneşe doğru açar saksı çiçekleri camgüzeli emek diker yürek işler kasımpatı Korkarsın incitmekten kıyıp da bakamazsın Ateşten bir el dokunur alnına orda Buzdan bir sıcaklık değer vicdanına ağlarsın… İnsan olur duyguların hazdan bir kubbede Kır duvarlarını;aşk var ötede! Savaşçı (ö.t) |