Gelmesenunutsam ne varsa seni anımsatan kaçsam dudağımda çıkan uçuktan bile her tarafı kırpık, eksik şiirler yazsam kapatsam seni gösteren aynaları adım atmasam geçtiğin sokağa yine umarsız günlere açsam gözümü çocukluk bahçesinde elma taşlasam kuşlar uçsa yapraklar arasından uçurtma uçursam mavi göklerde sonra bıraksam ipini arkasında koşsam kavaklar arasına yapsam evimi eğilerek otursam içinde konuk gelse küçük bir serçe içeri buyur etsem yalandan çay sunsam içmez bilirim uçup gider tepemden sokakta arasında otursam kadınların herkes kendini anlatır kimse unutmaz geçmişini silkeleyip atmazlar bir sofraltıyla başlarının üstünde bir gölge gibi gezinir ilk aşklarının hayalleri bir gülümseme yayılır dudaklarına unutmazlar ben de seni unutmam gecemde yansıyan yıldızı nasıl kayar evimin balkonuna sokak lâmbasının altından seni seviyorum der bilmem ki kaç kez oturur sandalyeme unutsam silsem gözlerimden izini sokak satıcısını kovar gibi desem hadi başka kapıya silsem şiirimin her dizesinden aşkını üfürsem sonsuza b’akışlarını gelmesen gelme sen.. 02. 02. 2015 / Nazik Gülünay |
Hüzün yeli esmiş usta haz aldım okurken
Yüreğine kalemine sağlık
_____________________________________Saygılar