kan ser..Kardeşim Aslı’ya.. anne senin gözlerinden doğmuştur çocuk Allahı sevdirmek için sana süsenler zambaklar mor menekşeler göğsünün çeperlerinde nefessiz kaldığında kaçırma gözlerini dikkat et küçüğüm annen incinir ve ölüm gelir aklına baahçıvanların Allah’ı her hatırlattığında... rahmetinden kanser bağışlamak için yer yüzüne eğilse de ansızın Allah kalbine ciğerine basmak için dikenlerini dünyanın korkma! sakın kabuslara aldanma mavi uhrevan dururken orada hastalıkların ve cennetin aşikardır sahibi ölüm siyah kabuslar gibi görünse de ve mezarlardan yükselen otlar ürkütse de seni beyaz kanatlı çiçektir gözlerin yarası kelimelerce derin annene... çocuk senin kalbindir annenin mezarı ne kadar sularsan sula ne kadar ağlarsan ağla mutlak dolacaktır annenin dudakları ve sesiyle göğsüne yerleştirmek için hançerlerin en zehirlisini acın azaldığı zaman onun yarasıyla doldurulur alnındaki gizli çizgiler müsamereler belki de hazin törenlerle derin dualar ederek ve sığınarak bir secdenin en sızılı yanına insanlar biteviye tutuşur durur ya hani rahman olan rabbinin yangınıyla... |