Hasan
// hep giryan u perişânım adım derd u belâsından
pür mesrûr u şâddır canım belâ u derd safâsından // bana hüseyin de diyebilirlerdi ama hasanı seçtiler ve o dikenli mintanı gül diye üzerime biçtiler yani hikayesi ile iniyor isimler dünyaya menzilinde keder kederde aşk aşkta yalan doyasıya adımın ha’sını basra’dan getirmişti babam san’(cıs)ını kerbeladan ne şıvgın büyüyebildim kan revan içinde ne boyum yetebildi sevdaya // veled u padişâh birdir indinde ismi sübhanın incidme zican olanı kuludur o da Hüdâdanın // sokaklarında imamların zangoçlarla kolkola yürdüğü ezan sesinin çanla örselendiği savaklarında dut ağaçlarının zamansız döküldüğü bir köyde başladım hayata daha kendime yetemeden geçirlidim acının bağlarından köklerimden başladılar budamaya acıya sancıya geçtim müşfik kucaklardan sakar bir müderrisle lal bir mevlidhan büyüttü beni bir mum gibi yana yana biriktim kendi gövdemde o yüzden farklı inanırım Allah’a ve insana bir çıban gibi büyürüm zamanın ruhunda ağıt yakıp dert derleyip sığınıp şiire anonim isyanlarla // görmüşem zühre-i aşkı ta ebed divaneyem ol cemalin şem’ine yanan bir pervaneyem // hasan dediler bana çünkü yanlıştı bazı adresler ne bir yol haritası vardı ne de hicret edilesi emin beldeler çiçekler açarken çarmıhlar çarçıra meydanında bir suskunluğa gömülmüştü tarih o çoğul suskunluğu buğulu bir eza ile soluyordu çatısı aşk ile damlayan evler usul bir alevdi yaşamak hep çocuk kalıyordu hafızalarda bazı resimler ve kutsal zamanlardan arta kalan darağacı erguvan bakıp bakıp ayrılıştı ömrümden temmuz bağbozan! // ne diyeyim halim üzre gayrı tek kelâm eylemem figânım erişir kab-ı kavseyne duyulur ta en ednadan// |
10 KASIM ATATÜRK’Ü ANMA GÜNÜ KUTLU OLSUN…
ÖLÜMSÜZ ATATÜRK’E SONSUZ SAYGILAR…
Çok çok Beğendim.