Civar
zamansızlık civarlı bir ötelenmek bu...:
"kırmızı bir uzay gibiydik buzlar içinde ilk ve son bir birlikte okula gitmek anılı sızı ayak parmaklarımız mosmor tırnaklarımız dikenler içinde gülüyoruz bir de saçlarımızda annelerimizin izi sobalar kurulalı çok olmuş portakal ve elma kabukları kokuyor çoraplarımız çağla ağacının çıplaklığına üzülüyoruz acemi ateşler yakıyoruz içimizden demek ki ömürden uzun bir yalnızlığaymış bütün hazırlığımız..."... kağan işçen... |