Olmasa EllerinAynı sokakta sensiz yürüyorum bu defa yok oluşları baş başa bırakarak Yorgun düşüyorum rüzgarında. peşin sıra koşmaktan... Adına adanan yağmurlarda ıslanıyor saçlarım. Kıyamet sessizliğinde kelimeler kadar sızlıyor kanayan yaram . Bitmemiş bir şiirde dolanıyorum vatansız şair gibi kederli. Taş bir plakta telaşa veriyorum içimi hızla dönüyorum sencil yalnızlığıma çarparak... Saklambaç oynuyor yüreğimde denizin sonesi... Uzattığın yüzünde yüzüyor çaresiz bakışlarım. Dalıyorum engin derinlerine... Uçurum oluyor tenimde nefesin incecik tellerine bağlanıyorum sesinin. Beklentilerim yayılıyor aralıksız Sancının mıhlandığı yerde... Tırnak içine alıyorum; Yıldızımı koynunda uyutan rüyayı Tutuyorum ellerinden aynı tonda gülümseyen geçmişi. Anıların giriş kapısında ıslık makamında büyütüyorum seni. Hüzün ipeği örtse de ince bir zamanı yeşillenir hasadın, dilime düşünce adın... Son yaz vardı az önce bitişiğimizde sen orada kal sakın gitme..! Aşk boyumu aştı döne döne solsa da hasretimden dualar Ellerin olmasa güneş geceler mi düşlerimde...? Ferda Özsoy |