Devranak pak mısır patlağı gibiyiz direncimiz açar sokaklarda, yürekte kelepçelemek isterler usumuzu karalamak imzamızı silmek bütün kayıtlardan halkız adımızı ayrıca yazmaya gerek yok ilk bakışta anlarsınız salaş parkamızdan, düşük hırkamızdan markamız falan yoktur yabancıdan diktir omuzlarımız kuyruğu doğrultamamışızdır oysa uğraşırsınız yerli yaban el birliği edip sokmaya yerin altına plânlar yaparsınız ki alasınız elimizde kalan toprakları da peşkeş çekersiniz yıllar yılı ekip biçtiğimiz yerleri yüreğimiz gül bizim, çiğnersiniz kazımak istersiniz kökümüzü meyve veren bahçelerden öldürürsünüz zeytinlerimizi de bekçi dikersiniz başına ömrümüz bir gün düzelecek diye geçer bu hali perişan devir dönsün deriz bu devran ileriye ileriye!.. Almak isteriz elinizden geri geri döndürdüğünüz dünyamızı.. 12. 12. 2014 / Nazik Gülünay |
Devran mı?... Böyle gelmiş böyle gidecek gibi, en azından bizim için...Dün zeytinim vardı ekmeğim yoktu, bugünse ekmeğim var zeytinim yok....
Ne değişti "bizim" için....
Benim zeytin karası günlerim oldu, her aklıma geldiğinde adeta aklım durur abla... "Dokunmayın zeytinime"..... Selamlar, saygılarımla....