Sokaktan geçenler
Aklımda kalanlar

***

Sokaktan geçen birine
İçimdekileri dökesim var
Toplayabilsem aklımı, kalbimi

Yaptığım tüm kâğıt gemilerin arkasından yaktığım ağıtları
İzlediğim ışıklara hiç ulaşamadığımı
Batan gemileri
Yüzmeyi unutan hayalleri
Kayıplardan çok, kazandıklarıma
Bilmediğim dilde, bildiğim şeylere ağladığımı
Ve acıların dili olmadığını
Sızlamaların hep aynı olduğunu anlatabilsem

Ucumu, bucağımı kenarlıyorum mahallede
Oya gibi
Ucumun, bucağımın olmadığını öğreniyorum köşe başlarında
Her köşe yeni umut demektir
Kurtulmak için olduğun sokaktan
Her köşe birbirinin aynı
Ayna tutmuş gibi zamanlar

Bizi bir şiirin içine ittiler
Birkaç sefer okunarak anlaşabilecektik
Zamanı olmadı kimselerin
Sessizdi sokaklar
Hep yağmur varisiydi

Saçlarımı şiirle kestim
Ucu kesilmiş kelimeler
İlkokuldaki heceleri hatırlattı bana
Her şeyi yeniden öğreniyormuşum gibi acemiydim bu aşkta
Korkum ondandı
Bilinçsizliğim ondandı
Şiirimin bittiği yerde bekliyordun
Gözlerim doluydu, biraz daha zaman geçse dolacaktı nehirler
“Çoğu zarar” dediler
Hiç az olmadın

Beklemeyi sevmenin ne demek olduğunu geçtiğin sokaklardan öğrendim
Gidince daha mı çok seviliyor
Daha mı çok okşanıyor o izler
Gitmeden de yapabilirdim

Acının tam ortasında gülmeyi
Bilinçsizliğime ver
Bilincimi yitirecek kadar sevmeyi senden öğrendim
Saçlarında susmayı
Karanlığın ortasında korkuyu
Islak sokakların ortasında beklemeyi
Yağmurdan daha çok ıslak olmayı
Bu ıslaklıkta susuzluğu

Aşktan bahsediyorsunuz ya
Islaktım, erimeyi öğrendim gözlerinde
Daha da erimeyi
Eriyen bir şeyin yeniden eriyebileceğini
Unutulmayı öğrendim unutmaktan çok
Unutamadıklarımı susmayı

Bizi başka hikâyelerin içine attılar
Sokaklar sağ-salim
Birimiz yağmurun dibine
Diğerimiz ateşin içine
Bu şehirde kazanan sadece yağmur oldu
Susuzluğun içinde susan bizler

Kendimi taşıyabilsem mahallemin kenarına
Götürebilsem içimi, içimdekilerle


Yirmi Altı Kasım İki Bin On Dört 17 40
Nevin Akbulut

Not: Şiirimi Gün’e layık gören Değerli Seçki Kuruluna, sonsuz teşekkürlerimle :)