Doğa İçinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Artık nefes almak yok
Alırsak eğer zehirleniriz. Tutmalıyız nefesimizi, içimizdekiler gibi Gökyüzü nemli, rutubetli ve biber gazı kokuyor. Nefes alırsak eğer ölürüz
Bütün güzellikleri alan doğa
İnsanlar çalıyor doğadan Çiçek yetiştirsek oysa Çiçek kokar ellerimiz Her yağmur şiir doluyor pencerelerimizden süzülürken Şarkı söylüyor gök gürlerken Kızıyor bazen, şimşek çakıyor Çalmayın benden diyor almayın Her yağmur sesi semadan Derinden Süzülen Doğa almış tüm harfleri şarkı söylemek için Her yağmur bir şarkı, insanlığa serenat Her akşam dinlenme yeri gecede Karanlığı dinleme yeri, Yağmuru, sessizliği Sonra bekleme yeri yeryüzü Gökkuşağının yağmurdan sonraki inişini Semaya uzanmalı bakışlar Gökyüzüne yükselmeli Eller uzanmalı yukarıya Yetişmek için gökkuşağına Sessizce uyanıyoruz her sabah yeni güne Güneşi beklerken Büyük koşuşturmacalar yaşıyoruz küçük sokaklarda Doğamız küçülüyor evlerimiz büyüdükçe Büyüdüğümüz yeter! Şimdi durma zamanı Doğa için küçülme zamanı On Altı Kasım İki Bin On İki 14 30 Nevin Akbulut |