KaramtrakYeşil bir yol bu yürüdüğüm Güneşe, aya, yıldızlara bata çıka Kelebek ölülerinin yanından geçerek, Acı damıtılmış duvarlara tutunarak İçim titriyor yoksunluğun rüzgârından Ellerimi ısıtsınlar diye kelimeler, Yüzümü yıkıyorum adının harfleriyle Olmuyor Eksik düşler doğuruyor zaman Yetişemiyorum anlamların gücüne Özlüyorum diyorum, Bir suskunluk kaplıyor her yanı Oysa ne güzeldir onca şeyin arasındaki özlemek? Ceketimin astarına işlenmiş duran bir kalp var Eskiden kalma kırıklarıyla Hafifletilmiş sebepleriyle öylece Korkuyorum yeni kırıklıklar getirmekten Seçimsizim Tek seçenekli bir şey aşk Hep ileriye Sessizliğin rengini öğrendim bu gün Hiçliğin, uzaklığın rengini bir de Tümü, Karamtrak... |
Aşk ve sevgiyi yaşarken ,gerçekten sevdiğini unutmamaktır, yürek sevgisiyle seveceksin'ki özün seni tamamlasın,
sevgiyi atmak yerine tutmak gerekir, şiirinizi haz ile okudum yüreğiniz var olsun hocam kaleminize sağlık,,,,,,saygılar