saat oniki otuzdört
bir sonraki istasyon sağmalcılar

gemiler bir batıp bir çıkıyor yine
içimin boşluğunda yankılanıyor sonbahar
bir rum eski bir incil yaprağına tutunuyor
arka koltukta parkalı bir öğrenci
elinde saman rengi bir gazete
batı yine putperestlik peşinde
saat bire yirmidört var
bir sonraki istasyon sağmalcılar

bir yanda işçi hareketleri, toprak reformu, ve sosyal adalet
bir yanda var gücüyle vergi memurlarına tutunan bir devlet
haliçte hala meyhaneler, rakı sofraları
korsan gösteriler, ihtilaller ve sokağa çıkma yasakları
isyanın en fazla onlara yakışması
onlar, kalabalıktan kaçıp kendine sığınanlar
saat yine bire yirmidört var
bir sonraki istasyon sağmalcılar

bütün zenciler aynı duraktan biniyorlar trene
aynı duraktan iniyor bütün zenciler dünyaya
şeker hastalıkları, akıl hastalıkları ve demokrasiler
güzel isimleri yirmibirinci yüzyılın
hapsoluyoruz böylece bir mahallenin dışında kalana
saat hala bire yirmidört var
bir sonraki istasyon sağmalcılar

cebinden tabakasını çıkarıyor egeli bir filozof
bir cigara sarıyoruz beraber
düşümüzde denize kıyısı olan şehirler
kıyıda sis,
sislerin arasında sıcacık bir semaver
semaverin tepesinde öylesine bir medeniyet düdüğü
yaşasın medeniyet, içinde mutluluğun giderek büyüdüğü
yaşasın siyahların ölme, beyazların sevişme özgürlüğü
yaşasın bir yolunu bulup kazananlar
oysa saat sürekli bir bire durmadan yirmidört var
ve bir sonraki istasyon illede sağmalcılar