Gittingidişinin arka kapağında hâlâ yazılıydı ismim öyle dalga geçilmezdi ki hayatla görüntünü çıkararak aradan ıssızlığa koyvermek gelişini ne zaman döneceği belli olmayan ahir zaman yolcusunun dümeninde tüy dökmek göçe hazır olmayan kuş misali nasıl görünsün isterdim ışığı görüntünün o görüntü olmaktan çıkarıp gerçeğe bürüdüğüm dursun isterdim adı yanında ismimin hoş bir tebessümle çizilsin harfler insanlaşarak insin parmağının ucundan yazılırken kaybolacak sulara kalsın içimin içinde elvedasız sevdamız bir resme aynı anda kopyalandığımız fotoğrafa yansımayan birleşen ellerde kör bir hayatmış eteğimizden tutuşan yakınlarımızın toprak attğı yangın sönsün diye düşlerimiz hiç tutuşmamacasına gittin güz yağmurlarına iş düştü kuru pınarlarını doldurdu gözlerimin deli deli arkamdan koştum oysa önde giden sevgimdi hâlâ elinden düşmemiş oyuncağı çocuk kalbiyle tertemiz yarama tuz basmadım ölmedim yaşamadım gittin!.. 28. 10. 2014 Nazik Gülünay |