şairim ya derdim var
şairim ya derdim var evlerden ırak
ne bir huzur verir, ne dur, ne durak bana rağbet eden ya kör, ya bunak sürüp gitsem şu peşime takılanları her eşeğe bulunur bir altın semer biri ipimden tutar, birisi güder bendeki bu şairlik ishalden beter koyuversem kıt aklıma takılanları ateş derim, dilim başlar yanmaya kimi bir aslı arar, kimisi leyla bilmezler ki derdim apış aramda hoşgörürüm sonsuz aşkı arayanları derdim halvet üzereyken kendimden geçmek kör topal bir beygir ile miraca çıkmak Hak Hüda’nın huzurunda kıbleye dönmek ne bilirim ben aşk ile yakılanları |
:) gülümsettiniz.