yakıp yıkıp bırakıp kaçmak işin kolayı
binadan eksilen bir taşın yerine
yenisini yapıp koymak zor
nasıl zorsa kendini gülerken yakalamak
kaos ortamda
tamamlamışken zulandaki son rötuşu
bekleyecek bir şey bırakmamışsan
yarına
yıkıntılardan başka



eksiktir kitapların sayfaları
yazılmamış dürüst tümceler
içinde kabarır
her bıraktığın karanlık izde
titrer soyunuk ruhun
dün gibi olmasın ister yarın



cesaretin ve onurun gururu
alteder tökezlemeyi
çiğneyip geçmez ezileni
gördün mü hiç
iki kere öleni



bu dağ taş evler arasında
sıkışan insan var
kimse yardım edemez ona
kendinden başka



daha düşmedi hayat
belki bilinçsiz dokunuldu düğmeye
yanıyor lâmba
x olsa ne? el
üstündür elden



kimin üstü çizilip elenecek oyundan
herkes yaşamak telâşında
tanımak kolay olacak
insan dökse ne varsa
eteğinden


alıp başını gitme umut
kendim için değil gözyaşım





12. 1o. 2014 / Nazik Gülünay