Alıp başını gitme umutyakıp yıkıp bırakıp kaçmak işin kolayı binadan eksilen bir taşın yerine yenisini yapıp koymak zor nasıl zorsa kendini gülerken yakalamak kaos ortamda tamamlamışken zulandaki son rötuşu bekleyecek bir şey bırakmamışsan yarına yıkıntılardan başka eksiktir kitapların sayfaları yazılmamış dürüst tümceler içinde kabarır her bıraktığın karanlık izde titrer soyunuk ruhun dün gibi olmasın ister yarın cesaretin ve onurun gururu alteder tökezlemeyi çiğneyip geçmez ezileni gördün mü hiç iki kere öleni bu dağ taş evler arasında sıkışan insan var kimse yardım edemez ona kendinden başka daha düşmedi hayat belki bilinçsiz dokunuldu düğmeye yanıyor lâmba x olsa ne? el üstündür elden kimin üstü çizilip elenecek oyundan herkes yaşamak telâşında tanımak kolay olacak insan dökse ne varsa eteğinden alıp başını gitme umut kendim için değil gözyaşım 12. 1o. 2014 / Nazik Gülünay |
düşünen ve çıkış arayan bir insanın içten anlatımı.
kaleminiz daim olsun