Özlemsevdiğim eylül de gidiyor hüzünlerini tutuşturup elime bir sürü kuru, sarı yaprak ve sevgisini bırakıp yine dökülen yapraklarda kumral yüzün hafifçe eğiliyor zamana alıyor Tanrı selâmını bize bahşedilen güzün ne güzel bir eylül’dü bu ama senden uzakta yalnız yürüyüşler verdi bir tüy gibi eve girip çıkmalar duymadım adımının sesini merdivende gittikçe arası uzadı basamakların çoğaldıkça sayısı eylül’lerin ne kadar yaprak dökülmüşse yıllardan o kadar uzaklaştık birbirimizden artan basamaklar kadar hep birileri var aramızda bir türlü birlikte uçuşamıyor yapraklarımız bir dikenli çam giriyor ille araya iki çınar tam bakışırken düşüyor bakışlarımızın yaprakları öyle biçimli, öyle güzel şarkımızı söylüyor minik serçeler sekerken düşlerimizin üstünde heey eylül gelecek seneye yine buyur, gel! ne olur onun gülümseyen bakışlarını getir hiç bir rüzgâr alıp götüremesin özlemimizdeki umudu sen yine es, yan, savur aynı kalalım biz.. 30. 09. 2014 / Nazik Gülünay |
ne olur onun gülümseyen bakışlarını getir
hiç bir rüzgâr alıp götüremesin
özlemimizdeki umudu
sen yine es, yan, savur
aynı kalalım biz..
30. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Özlem vardı usta kalemin dizelerinde severek okudum haz aldım
Yüreğine kalemine sağlık
__________________________Selamlar saygılar ustam