Duamın Piçi
çiğ bir acıya saplandı gece
ay tutulması vardı kurtlar süt dolu memeleri ile dolunaya meydan okuyordu karanlık, kızgın bakışlı bir çift göz, unutulmuş söz idi sabah uzak her yan tuzak sessizlikti yani ihanet öncesi yaralarını yalıyordu gece günahlarına ağlıyordu bir de bir sonraki geceyi tuzluyordu gece sütyeniyle bir serseriyi bağlıyordu bileklerinden teni ağlıyor, ruhu gülüyor deliriyordu oysa şarapta ekmekle kadehte beyaz bir güle inat akşamdan kalma omuzda bir adam ısırığı idi gece SEN duamın piçisin mealimde insan yani çarmıha gerilen yanlarımla günahımsın cenneti çoktan terk ettiğim tanrının uğursuz kemanı göğüs kafesimin onulmaz kemiği lilithin dili diliyle kundaklayan dudağımın fitilini namuslu bir fahişesin adını benim bildiğim ruhuma değdin, tenimde gezdin zincirleri kırıldı karanlığım bitti aydınlığa mahkum ettin kırmızı bir renk değdi zamanıma 41 numara ayakkabısı ile hayatımdan giden piçe! 41 kere maşallah! |
"vay anasını" diyorum ama
yazdıranıda kutluyorum
şiir kızı....