Papulya IXYanlızlık, biraz da bize benzer .. Kadim topraklarda yalın ayaklarıyla sürgünlere gidenler , Bir daha geri dönmemek üzere , Ayaklarını sürte sürte tozlu topraklara , Yok oluşlara, ağır ağır yürüdüler.. Yanlızlık biraz da bize benzer, bu yüzden .. Kime seslensen , Kime haykırsan , Kime derdini anlatsan , yansan Kimseden ses çıkmaz . Herkes kendince haklı , Herkes kendince haklıydı . Katiller , bir anlık nefesleriyle kadim topraklara geldiklerinde , Güvercin tedirginliğinde olan yürekler , Bir solukluk nefeslere yenik düştüler . Papulya sızlayan ve kanağlayan yüreğini Malta adasında avutarak , Radio’da çalan her şarkılarda , Resim albümlerinin arasında kalan siyah beyaz resimlere bakarak , O günlerin anılarını yazdığı küçük yeşil kaplı not defterini okuyarak , Ve yazdığı şiirlere göz atarak avutuyordu . . O günleri hatırlamak istemesede , Beyninin içerisinde şimşekler şavkıyordu Her gök gürültüsünde bir anı açılıyordu . Tozlu yollarda yorgun bedenlerini kaldıramayan bir yığın insan Ellerini semaya kaldırarak ağlayanlar , Ellerini Yumruk yaparak bağırlarına çalıyordular . . Sürgün topraklarda , Çakıl taşları yalın ayaklarına batıyordu . Peşi sıra dizili bir yığın masum insan , Bir birlerini takip ederek ilerliyordular .. Her birinin yüreklerine saplanmış , Ayrı ayrı bir ok vardı . . Şimdi ise ayaklarına batmış çakıl taşlarını sonradan fark eden Bir avuç insanla , Kayıp diyar Lazona’da yok oluşların sınırlarından kurtulma çabası veriyordular . . Her birinin gözlerinde eriyordu Lazona’nın güneşi , Sis bulutları badem gözlerinde dağılıyordu . Kara gözlerinin merceklerinde Karadeniz durgunlaşıyordu . İki dağın arasından doğuyor kızıl güneş sanki . . Şimdi sürgün diyarına gönderilen , Tesbih taneleri gibi peşi sıra dizilmiş insanlar . . Her renkte gülüşüp ağlaşan o insanlar , Kara gölgelerine tutularak , Lazona’nın ruhundan uçup gittiler Bir daha dönmemek üzere . . Çaresizdiler . Tozlu yollarda yapa yanlızdılar . Kara gölgelerine tutunarak yürüyordular , Düşe kalka , Aksayarak , Yorgun bedenlerini zorla yürüterek . . Renas Tutaste |