Ellerintut ki bağışladım seni düştüğünü unutmaz ellerin cehennem kuyusuna yine de gül verdim vişne çürüğü toprak rengi dudaklarını sevdin boşlukta sallanır mı merdiven çıktığında, ağaca tırmandığında bir ürüne uzanır tut ki aldım ellerini senin olduğunu bilir ellerime ekleyemem bir türlü vazgeçeyim mi ellerine uzanmaktan birleşmesin mi bir dava uğruna bile ayrı ayrı ağaçlardaki değişik meyveler gibi mi büyütmeli ellerini herkes ayrı bir dağ başında açmalı mı çadırını ayrı ayrı bayraklarla! 18. 09. 2014 / Nazik Gülünay |