Hayat Sarmaşığı
Görünmez prangalarla bağlısın hayata
sen bir sarmaşıksın.. gidemezsin. köklerine tutunmuş gül demetleri büyür seninle kendinle beraber onları da kesemezsin. Durup ben yaptım diyorsun bunları ben inşa ettim. toprak inanmıyor. su; benim diyor kaynağı. sadece güneş inanıyor sana..Biliyor her gidişinde karanlığa direniyor köklerin. Haykırıyorsun toprağa -verimli topraklarda kendiliğinden büyür çiçekler kibir senin işin. Ve dönüyorsun kendine -sen yağmurlu şehirlerin sarmaşığı değilsin bu yüzden sen kendi gözyaşınla hayat verensin. Koru gövdeni. Sen olmasan kuşlar da gelmez.. sevmek senin işin sen öyle ardına bakmadan gidemezsin gülleri fırtınaya feda edemezsin. m-jgan |