Kavgasız bir günüm geçmedi Tanrım
Rüzgarda büyüyen bir çiçeğin ismini ver şimdi bana
köklerim çamurlu bir tren geçidinde kalıplaşmış bir beton yığını gibi
gövdem Medusanın lanetli şehrinden geldi.


Korkudan birbirine sarılan çocuklar
görünmez karanlık adamlardan korkar.
Boyun eğen yürekleri, titrek bir ışık gibi sallanır
aslında sadece dayak yemekten korkar.


Sancısı çok uzaklardan duyulan ve ölü çocuklar doğuran
bir Lohusa’nın, ağrılı düşüşü gibi bu kavganın sonu.
Ve bir gün anlaşılacak olan her şeyin değeri
şimdi cesedi sokaklara dağılmış bir kedinin
üzerinden arabaların geçmesi gibi.


Kavgasız bir günüm geçmedi Tanrım
serin bir yaz yağmuru gibi dokun omzuma
ve ruhum bir nehir gibi aksın göğsüne sözcüklerin
ve yolu sevgiden geçmeyen..
hiç kimse..
yerimi bilmesin.



m-jgan