Başını yastığa koyup dinleyince geceyi
Hatırla kuşların bile uyuduğu saati.
Hayatın yaralı yüreğin gibi
Tozlu kahverengi bir mobilya gibiydi.

Yıkadım bu yüzden kirli anıları
Ütüledim alnına düşen kırışıkları
Sildim kötülükleri belleğinden
Başıboş şarkılar üzerinden.

Fakat kötü günlerin bittiğinde
yetmedi yüreğinine şefkatim
Nede zalim bakışını silmeye
sevgim
Anladım ki ben senin dostun,
düşmanın da değilim.


Kovuldu davetsiz kelimelerim
Okunmadan silindi şiirlerim
Buldu yerini tavan arasında
Tozu alınmamıș eskilerin.


Uyanık olduğun bilinci korkutur şeytanı
Yatağında pusuya yatarak uyurken öldürmek ister seni
Bu yüzden başında bir melek bekler
Uyanamayazsın diye nefesini dinler.

Fakat ayıșìĝında meleklerin yüzü görünür
Şeytan saklanır
Bu yüzden hep melekler ölür..

M-jgan