Kaybolan
**Kaybolan**
Zamanın içinde yanan bir orman Kökleri kül, gözyaşına boğulmuş duman. Sessiz, derin ve solgun, söylenmemiş bir ağıtla kaybolan. Evrene dağıldı o ateş Bir meteor gibi yanıp söndü Perseidlerin sıçrayan kıvılcımları gibi Ama Parıldayan ateş böcekleri değildi. Sönmüş bir hatıranın külleri Ağaç, su ve toprakta yankılandı Evrenin aynasında kırılıp dönecek İnsanın içine sızan, boğuk bir fısıltı. Sen de duydun o sessiz çığlıkları Rüzgarla savrulup kayboldu Her parçası başka bir âlemde, Yanlış bir cevabın tahtadan silinmiş izi Peşimizi bırakmayacak Koynumuzda hayalet gibi dolanan Kendi yarattığı karanlıklara batıp çıkan, Ama hep orada, gözbebeklerimizde saklı duran. O sonsuza dek içimizde yanacak olan |