YÛSUF
beni bul yûsuf.
beni tanı. seher vakti gel. uyurken şehir, gel de beni bul. her seher vaktinde seni anlatıyorum kırlangıçlara, oklar saplanıyor yüreklerine. senden bahsederken gel... yûsuf gel! titreyen yüreğim var sakladığım. dermansız dizlerim var. nasırlı ellerim solgun yüzüm yeşil gözlerim.. bir bakmaya tanırsın beni, gel. gel ki yûsuf, dinsin bu vaveylâ. gel ki bitsin bu kaos. gel de bil bendeki seni! milyon defa adın geçiyor. yûsuf diyorum, kimse anlamıyor. tanımıyorlar çünkü. ben istedim bunu, ketumser bakışlarımı kaçırdım hep, anlamasınlar diye. bilmediler / sormadılar. yanlız sen bil yûsuf. karanlık sokağın köşesindeyim, soğuk kaldırım taşları.. gel, titriyor yüreğim gel de şahid ol.. tanı beni. bil. |