Sokağın en başında beni bekleyen durak
bir gün gözlerin beni aradığında
hiç bilmeyeceksin
kuşlarla beraber nereye gittiğimi.



Ne çok anımız var
bana her gün göz kırpan gölgesiyle binaların
selamsız çatılarında.
Her sabah aynı güne uyanıp
başka kederlere söylediğimiz
şarkımızı unutma.


İçime çekmek istemiştim
şehrin en kalabalık sokaklarında
bir simit kokusunu.
Yeni başlangıçlar da
yeniden uyanmak adına
bir deniz kenarında.



Kaldırımlarda yalnız başıma kalışım
geliyor aklıma
bu yüzden veda etmeden gittiğimde
belki yokluğumu bir tek martılar hissedecek
kimliksiz görünmez bir varlık gibi
ne çok gezindim aranızda
bir dost
bir sevda
bir anı bırakmak için ardımda.




Sokağın en sonunda beni bekleyen balıkçı
bir gün gözlerin beni aradığında
hiç bilmeyeceksin
baharla beraber nereye gittiğimi.
Oysa ne çok konuşmuştuk susarak
uzak denizlerden,
memleketin hallerinden
benim gözlerimden.




Belkide bir şehirle kavgalı olmanın
iyi tarafları da vardır.
Ardında bir damla yaş bırakmadan gidebilirsin
adını hiç kimseye söylemediysen.
Sevecek kadar yakın olmadıysan
kimsen olmaz sana gitme diyen.
Sokaklarında fazla gezmediysen
tanımaz seni insanlar
ve yokluğunun farkına varmaz
Elveda Martılar..



m-jgan