Maşuk ile varlıkey aşkla meşk eden gönül! gülün, endamı naz ile kenetlendiği sükuttan düşer bülbül, figanı mahşer eylediği aşk ile dillere yusuf, kendine inen kuyuda yusuf o en çok sevilen maşuk varlığıyla, cihana değen sadaka gülümsemesi züleyha, nar içinde züleyha ah o kirpiklerimde uyuyan dilsiz ateşin zerresinden zerre yüreğim uzar gider gölgeler bir gülü divane edene dek tekerrüre düşüre düşüre diviti aşan öyküsüyle yar gider yeminleri boza boza… sırra açan kardelen sızıdan imgeleşmiş goncadan dikenin azabından varım yokluğumla gider har ile bırakıp narini serin sulara meyilli geceyle akar ecele acele hey! can gider Sude nur haylazca |