2
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
270
Okunma
Öyle yakın,
öyle tanış,
öyle çağıran bakışların…
ne bir adım ileri
ne de bir adım geri,
donup kaldığım…
bakışların çeken gözlerimi
sesinden geçen kuşlar
ılık bir Meltem esintisi
yabancılaşmışken insana, bulmuşçasına gülümseten
kapayıp kirpiklerini
nefesini tutmak
samimi,
masum bir b’akışta
terkedilmiş topraklara
geri dönmek bir anda
güneşin karanlığı öldürmesi
en başa sarmak
inanmak yeniden
unutulmuş bir dileğin vuku bulması
gülün bülbüle ötmesi
göğün sokaklarında koşar adım yıldızlar
bitmesin istediğin
yaşama bağlayan o an…
Vaha Sahra
5.0
100% (11)
Cevap Yaz