İlticayine yokluğunla uyandım sabaha esintileri yokladım ne kalmış geçmişten yüreğimin tozlu raflarında kitabının sayfalarını çevirdim ilk okumayı öğrenen bir çocuk gibi he ce le dim adını her zaman alfabenin ilk harfi iskeletini kurdu önümde sürekli yarım kalmış inşaata arkamdaki uzun zaman kısaldı getirdi ilk aşkla gülüşünü gözlerinde kalan zamana bir kalp kolyeye adını yazasım geldi yine takmak için boynuma tenime kazır gibi aşkını kanımı akıtarak sevgiye gelişin uyandı sabahla benden önce fırlatıp attı yastığı geçmişin tarihi kazılarını yaptı gülüşün bir anı çıkardı gümüş kılıfından bakışların yüzdü gönül okyanusumda yüzün kızardı kaç kez dönüp baktın arkana üzgün suretini bende bırakıp kimbilir kaç gece sabahladın özlemle kaç yastığa aktı hasret gözyaşın oturup kalbinin mektuplarını yazdın doğuşuna bakıp güneşin iltica ettin bana 18. 8. 2014 / Glenay |