Sen bir gölgeye aşıksın aslında..
Buzdan bir kalp,
ve
cam kırıkları ile süslenmiş
veda törenleri..
Sahip olamadığın tüm sevgi benim tenimde gizli bu gece..

Alamadığın mutluluk sözlerinin öznesi benim.
Her sokak lambasının altından geçerken duyduğun berbat melodi,
içkine yıllardır meze yapmak isteyip yapamadığın balık,
kimbilir kaçıncı kere izlerken ağladığın
saçma sapan Türk filmi..
ve
belki de hiç görmek istemediğin halde
tek yatak arkadaşın
bir karabasan...

Sen bir gölgeye aşıksın aslında..
En nâmahrem rüyalarına girip çıksamda ben
zaman zaman,
bir gölge,
bir silüet..
Adına sen ne dersen..
Daha ileri gidemedim bunca zamandır
Hayattan alacağın intikam,
kırık dökük bir ayna önündeki şehvet
iki ileri bir geri monotonluğun hain sebebi
ve
yazgısı kaleminde gizlenmiş birkaç dize...

Sen bir gölgeye aşıksın aslında..
Korkma !
İçmedim bu gece..
Hiç olmadığım kadar ayık,
hiç göremeyeceğin kadar da çekingenim nedense..
Ellerim kaleme her uzandığında
bir çuval saçmalık karşılıyor beynimi..
Tek düze cümleler,
eli kanlı yüzlerce harf..
Oysa tek yadırgadığım
bir cümlelik
uzun hikayeler olmuştu ömrüm boyunca
Belli belirsiz solgun bir rüya
ve
bir dilim anne kurabiyesi
aklında kalan son düş çocukluğundan..
Yani,
sahip olamadıklarının toplamı
bir kara gözlü şarlatanın emrine amâde
ve
işte hepsi,
benim tenimde gizli bu gece sana..
Ve işte bu yüzden
belki farkında değisin ama
sen bir gölgeye aşıksın aslında..

Burak Özdemir

RABARDA