Kimbilir belki camımda
rüzgarın gözyaşı var..
Belki denizden balıklarla konuşuyorum senin yerine..
İncirler renksiz belki de bahçemde..
Belki ellerinde geçmişten bir koku seni bana anımsatan,
sızlatıyor sol yanımı ince ince..
Kimbilir.. !
Ne o eski kışlar aydınlatıyor karanlığımı,
ne de sokaklar adımlarımı sahipleniyor masallardaki gibi..
İyi günlerin uzaklığı yakıyor tenimi
veya komşu çocuklarının sesinden kaçıyor sebepsiz dinginliğim.
‘Eğer’ diyorum;
‘Eğer yerime sevecekse başka bir yüreği,
bitsin sevdası içimde’
‘Eğer yağmurlar ıslatmıyorsa ikimizi aynı şehirde,
dinsin yağmurlarım,
dinsin Tanrı’nın gözyaşları..’
Yalnız kalıyorum sapsarı bir toprağa vurgun,
yalnız ölüyorum her gece Boğazın sularında..
Kimbilir..!
Belki camımda
rüzgarın gözyaşı var..
Belki sızlıyor şiirler kaleminin ucunda..

Burak Özdemir
RABARDA