Sonbahardı henüz..
Mutsuzluktu işim o zamanlar.
Bitmek bilmez mide sancıları
ve incir çekirdeğini doldurmayan sıkıntılar kiracıydı henüz bu bedende..
Ve sabun kokardı yalnızlığım bile,
herşeye inat..
Ve rüzgar kokardı belki gözyaşlarım
bahçende,
bir ıhlamur esintisinde.

Yarenlik ederdik o zamanlar eski dostlarla..
Kâh mahalleye yeni taşınmış bir dulun yırtmaçlı eteği olurdu derdimiz,
kâh maç köftesinin neden artık eskisi kadar lezzetli olmadığını tartışırdık Dolmabahçe sırtlarında..
Ve sonbahardı henüz..
Kışı görmemişti bu çocuk beden.
Kanatmamıştı kalbimi henüz,
dikenleri bir gülün..
Henüz yeşil canavarlara teslim değildi en yüce dağlar..
Fıkralara gülmeyi bilir,
dolmuşların o temiz kokusuyla uyanırdım sabahları.
En dile gelmez berbat şarkılar
susmazdı evlerde,
alacalı halılar süslerdi salonları..
Ve sabun kokardı yalnızlığım bile
herşeye inat..
Ve rüzgar kokardı belki gözyaşlarım
bahçende,
bir ıhlamur esintisinde.
Sonbahardı henüz..
ve mutsuzluktu işim o zamanlar..

Burak Özdemir