DÜNYAGün olur tomurcuklanır gül dalında Bir güneş baş gösterir dağların doruklarında Deli taylar şahlanırken ovalarda Süt sarkar sarı kızın memelerinden Kınalı kuzular halaya tutuşur yemyeşil çayırlarda Ve her yeni doğan gün umutlara gebe Anası ciğerini emzirirken yeni doğan bebeğe Bir ihtilal çığlığında gün teslim olmuştur geceye Yasadışı yağmurla sulanır çatlamış kuru topraklar Yediverendir soluk alamayan kar altında Mevsimler koşuştururken birbiri ardından Ve geceler dönüşürken sabahlara Tabiat anaya borcunu öder dünya… Sen sevdanla beslenirken kara çocuk Özgürlüğündür sallanan darağacında Umutların, yarınların gömülürken karanlıklara Çığlığın coşkun bir marş olur, yankılanır cihanda Ve artık bir türkü olursun ergen kızların ağzında Sen ne kadar çabalasan, kahraman olsan da Meydan okusan da korkusuzca yedi düvele Ve ölen sen olsan da her kavgada Yine de bildiği güzergâhta döner dünya… Gül sarkarken yeni terleyen bıyıklarında Sen toprağı kucaklarken delikanlı çağında Bir pankart gibi asılırken ipin ucunda Özgürlüğün koynunda haykırırken sevdanı Artık kurmuşsundur tahtını gönül bağında Bir lokum tadındadır adın çocukların ağzında Ve bir aşksın sen her mavzer çığlığında Vebalin kördüğüm olurken zalimin boğazında Ettiği zulmün yanına kalacağını sanma Alır gözünün ferini, kör eder dünya… |
mükemmel mısralar okudum
bir çağlayandı yüreklere akan
deli çaylar gibiydi
muazzamdı
kusursuzdu
alkışlıyorum yazan yüreği
saygılarımla