KIRMIZI RUJLU KADIN
Nasıl da gülüyorum şimdi sana
Bir halt sanmıştın değil mi kendini? Biliyorum… Sana neler neler söylediler Güzelsin dediler, Dünyaya değersin, Sen bir tanesin, Şahesersin deyip ardından güldüler Her şeyi biliyorum kırmızı rujlu kadın Göz göre göre seninle alay ettiler Eğlendiler… Oysa seni bir tek ben anlamıştım Kaybolan yıllarının acısını, Kırılan duygularının sancısını, Acı çeken yüreğinin cefasını çekerim, Kanayan yaranı sararım sanmıştım Ben de yanılmışım… Kapılıp gittin şatafatlı sözlere Dönüp bana bakmadın bile bir kere Merhamet etmedin, Acımadın yalvaran gözlere Bak, seni de vurdular yerden yerlere… Dikkat et gözlerinden akan yaşa Yanağın ıslanmasın sosyete kadın, Ben seni gerçeklerinle sevmiştim Sen beni hiç ama hiç anlamadın. Şimdi ise kırmızı rujun Ve yanağından süzülen, Bir damla gözyaşınla, kala kaldın Sen, sadece kendini yaktın Nefretinle kendi ruhunu kararttın… |
Ben seni gerçeklerinle sevmiştim
meral melek kaya tarafından 5/25/2014 11:23:46 PM zamanında düzenlenmiştir.