Biz bu sevdanın neresinde yanlış yaptık
Hangi cümlenin sonuna nokta koymadık
Hangi virgülden sonra birbirimizi anlamadık
Neden hep ünlemler vardı hayatımızda
Ve neden hep bir parantez içine sığındık kaldık
Deli dolu arzularla
Sonu gelmeyen umutlarla yaşamak varken
Neden ömrümüzü bir soru işaretine bıraktık
Susma… Susma konuş sevgili, biz neden ayrıldık…

İki bilinmeyenli bir denklem gibiydik
Ve hep bilinmezlere doğru ilerledik
Şöyle bir eşitleyip duygularımızı
Düşünüp de eksi yanlarımızı
Ya da bir araya getirip artılarımızı
Adam gibi sevemedik… Tembellik ettik
Hadi kabul et artık sevgili
Biz basit bir problemi bile çözemedik…

Bir türlü bitiremedik şu sevda okulunu
Ödevlerimizi hep yarınlara erteledik
Çok emek verdik, çok çalıştık
Ama bir türlü girmedi kafamıza, anlayamadık
Aslında çok da ağır değildi matematik
Ve biz Türkçeyi bile geçemedik
İşte yine finale geldik
Karnelerimizi bizzat felekten aldık
Üzgünüm sevgili, biz yine sınıfta kaldık…