KENDİMDEN UTANIYORUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili şiir dostlarım, "Her yazılan şiir yazan kişiyi anlatacak" diye bir kural yoktur şiirlerde. Bazı şiirler tamamıyla yazan insanın hayal gücüyle yaratmış olduğu bir karakter de olabilir ve bu karakterin de mutlak kahraman olması şart değildir. Bu yazmış olduğum şiirim de benim hayalimde yaratmış olduğum bir karakteri anlatmaktadır... Saygılarımla
Dünya beni anlamıyor Ve ben de dünyayı anlamıyorum Herkes gibi olmak isterken, olamıyorum Yaşayamıyorum adam gibi Bazen bana verilen değerin Benim için can verenlerin farkına varamıyorum Deli oluyorum canını yaktıklarım aklıma geldikçe Günahlarımı marifet sanıyorum çoğu zaman Kimseye değil kendime çok kızıyorum, İsyan ediyorum Ve kendimden utanıyorum… Ey sevgili, sensin bana ömrünü feda eden Sensin yollarıma yüreğini seren Vefasızlığıma katlanan, kahrımı çeken Benim için hayatından vazgeçen Sensin sevgili beni adam gibi seven… Bazen şapkamı koyup önüme düşünüyorum Ve şaşırıyorum çoğu zaman Nasıl oluyor da böyle çirkef olabiliyorum Aşkını taşırken zavallı yüreğimde Nasıl oluyor da seni kırabiliyorum Ve hiç düşünmeden sonunu nasıl senden vazgeçebiliyorum Anlamıyorum, Yüzüm kızarıyor aklıma geldikçe günahlarım Ve sevdamdan utanıyorum Bak artık gözlerine bile bakamıyorum Adam gibi yaşamak zor geliyor bana, biliyorum… Çek o tertemiz sevdanı üstümden ve git Masum gözlerini de götür giderken Adımı bile unut istersen Sen beni böyle saf duygularla Ve sen beni ömrünü verircesine severken Ben bu aşkın vebalini taşıyamıyorum Kahroluyorum aklıma geldikçe hüzün dolu bakışların Gözyaşlarımı tutamıyorum Ne dünyaya ne de yaşadığım hayata Hiç kimseye ve hiçbir şeye sitem etmiyorum Sadece ama sadece kendimden utanıyorum… |
Adımı bile unut istersen
Muhteşem şiirleri duygulu hassas insanlar yazar ancak bu kadar güzel olur hayalde olsa
güzeldi