TERK EDİLEN ÇOCUK
Farkında mısın? Ayrılırken gözlerime bakamadın
Okşamadın saçlarımı, Öpmedin yanaklarımdan, “Hoşçakal” bile demedin… Annem gibi. Hatırlıyor musun? Bırakıp giderken bizi Annem de tıpkı senin gibi yapmıştı Saçımı bile okşamamıştı Ve biz seninle söz vermiş, Bağlılık yemini etmiştik ikimiz Birbirimizin içinde yaşayacaktık, Beraber atacaktı kalbimiz. Hatırlarsan eğer Bu yemini ederken, ben henüz dört yaşındaydım Ama yine de yeminime bağlıydım, Hep yanındaydım… Yıllarımızı böyle geçirirken Sen bana yeni bir anne aldın Özür dilerim… Anneler alınmaz, Çocukluğuma bağışla kusurumu Belki de anneme benzemediği için öyle söyledim Belki de bana annelik yapmadığı Beni boranlara, rüzgârlara savurduğu Fırtınalara saldığı, Belki de senden kopardığı için söyledim Her neyse… Söyledim işte Bağışla çocukluğumu… O anne, bitirdi ruhumdaki huzurumu Her zaman gizledim senden Hep içimde yaşattım korkumu… Oysa onun da bir oğlu vardı, benden biraz büyük Nedense hep onu sever okşardı Sen de… Sen de aratmazdın ona içindeki boşluğunu Ya ben neredeydim? Ya benim boşluğum? Neredeydi elimden alınan çocukluğum? Odamda… Odamda ve kendimle baş başa Yine de sana sitem edemem, haşa… Ne kadar yalnız kalsam da Odama buram buram kokun dolardı Razıydım her şeye, Boyun eğerdim her işkenceye, Sesimi çıkarmaz, susardım sadece O kokun burnumdan gitmesin diye… Hem biliyor musun, ben hiç yalan söylemedim Yeminimize, Sözümüze, Geçmişimize ihanet etmedim. Bana inanmayacaksın belki ama Her şeye rağmen seni çok sevdim… Şimdi yokluğunu küçük yüreğimde, Nemli gözlerimde Dağların ötesinde yaşıyorum Ve seni çok ama çok özlüyorum… Neden benden vazgeçtin baba? Neden beni bir poşet çöp gibi kaldırıp attın sokaklara Hani çöp atılmazdı kaldırımlara, Ben sana ne yaptım? Ben sadece seni istiyorum Ben sesini duymak, Sana sarılmak, Seninle top oynamak, Seni koklamak istiyorum Unutma sakın baba, ben çocuğum Çocuğum ben ezilen, Hor görülen, Fişlenen Ben çocuğum baba, terk ettiğin çocuk… Tamam… Sen nasıl istiyorsan öyle olsun Şimdi kimi sevip, saçlarını okşuyorsun? Benim boşluğumu kiminle dolduruyorsun? Ben senin boşluğunu dolduramıyorum baba Ben senin yerine kimseyi sevemiyorum Ve ben mutsuzum… Anlıyor musun? Çünkü gözümde sen tütüyorsun Ama doğruyu söyle baba, bensiz mutlu musun? Merak ediyorum da Yıllar sonra, yüzüme nasıl bakmayı umuyorsun? |
dizeler buldum muhteşem o kaleme ben saygı duyuyorum yazan ellerine saygım kocaman