ESRARENGİZ KADIN
Çek o masum gözlerini gözlerimden
Dayanamam, vurulurum yüreğimden Yıllar yağmalamış zaten ömrümü Bir nefes canım kalmış geriye Bak, kan damlıyor içerimden Umut kalmadı Bir beklentim yok gelecekten Bir de sen vurma esrarengiz kadın Yaralama beni ciğerimden… Coştukça akar bu deli gönül Kendini aşar, bendini yıkar Ağır gelir sevdası sana, taşıyamazsın Kaybolur gider gözlerinin içinde Ne olduğunu anlayamazsın Usulca akarken yüreğine Tarifini yapamaz, adını koyamazsın Çek gizemini üstümden esrarengiz kadın Sen benim yüreğimi tanıyamazsın… Gülen yüzünün sırrında, Bir masumiyet var bakışlarında Sen de yılların yorgunusun Maziye dalıyor, geçmişine yanıyorsun Hüsran boğar ikimizi en sonunda Ağlayan gözler, kanayan kalpler Pişmanlıklar kalır yangın ortasında Alma beni benden esrarengiz kadın İlerliyorum kendimce, kaderimin rotasında… |