9
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
845
Okunma
sanki üstü örtük bir kuyuya adım atar gibi
çıktım dışarıya
önümde ölü bir serçe
selâmlamak isterken yeni günü
çakılmıştı betona.
atlayıp geçtim üstünden
yoktu umar
bir baba Filistin’de
ölü çocuğu kucağında götürdü gömmeye
her gün yeniden hortlayan kıyımlardan
hızlı adımlarla uzaklaşmak isterdi aslında
atlayıp geçmek
bomba yağdırırken İsrail
bütün bu yapılan katliamları gömmek
kan içindeydi kefeni bebeğin
kan içinde elleri
gözleri kapalı dünyanın.
nereye iri iri açılarak
bakardı o kahrolası gözler
görmezse bir çocuğu
can mıydı petrol, dolarlar
hangi bakış açısından atılırdı
kalp yerinde para olan
köle bakışlar!
görmezdi atış alanlarını
yaşar mıydı sahi insanlık?
acil gıda yardımlarıyla Gazze’ye
unutturulur mu?
hangi limandan gittiği
İsrail jetlerinin yakıtı
heey batı!
hiç böyle kucağına ölü çocuğunu alıp
kanlı kefeniyle gömdün mü?
gömer gibi insanlığı!
12. 7. 2014 / Nazik Gülünay