Küçük bir kız çocuğunun avuç içinde kokla dünyayı
Ben bir yerlerde duyacağım derinden
Dua çiçeklerinde öpeceğim gözlerinden anla
Başka bir ülkede bekliyor olacağım yolunu


Akşamcı yağmurların fırtınaları estiğinde göğümde
Bulutlar saklıyordu nefesini
Günebakanlar erken sevdalanıyordu güneşin sıcağına
Karanlıkta görsem tanırdım izlerini
Hercaisi çalınmış renklerin âmâsıydım oysa
Bir kitap dolusu ağıt biriktirmiştim adına
Tozlu rafların saklısıydın bilmezlerdi
Sahaflar yorgundu ağırlığından


Şehirler arası yolculuktu benimkisi
Mola fasıllarında uzayan zamana sığdıramazdım özlemini
İki sokak ötesinde hasta düşerdim
Sarı diyordum adına duymuyordun
En çok sana yakışırdı peronlar arasında el salladığında
Saçlarımın örgüleri ağlardı bakarken ardından
Gitmelerine ölürdüm hep
Gelmelerini yaşayamazdım adam akıllı


Açlıkla sınanmış bir ömrün doygunluk hissiydin
Gecenin kanatları serilirdi gamzesi saklı tebessümlerimin düş bahçelerine
Yokluğunun eşiğinde ağlarken de ses etmezdim
Sevdayla yağan yağmurların üzülen çocuğuydum hâlbuki
Kimsesizliğimden tut istedim
Biliyorum zordu ufuktaki sis perdelerini aralamak


Veda etmiyorum bu defa sana üzülme
Bir hoşça kala sığdıramayacak kadar büyük sevdim seni
Ben seni iyi bildim sarı
Sen de beni iyi hatırla her daim


Hep erken geldi sevincime güz sancıları biliyorsun
Yaz ortasıydı üstelik üşümelerimin adresi
Bırak tozlu yolların ardında kalsın izim
Say ki molasız yolculukların yorgunuyum
Şehir bitti ben de bittim