CÂNACâna kast et kâtilim ol elinden ver o kâseyi Sahrâda kum ol dilersen çölde unut bir bûseyi Artık ağyârın ilinde yollarım oldu kördüğüm Ve ömrün boş hâresine bir murat değil ördüğüm Âyinemi pâk edip ben omuzladım bütün kahrı Dizlerimdir revân olan geçmek için uzun dehri Dizilirken hâtıralar encâm içre doldu pusat Çözülmez bu muammâda sırlar kalsın kaldırıp at Deryâ içinde bir katre nasıl düşmesin ki bîtap Eyvâhın elinde bir gül eksik olansa bir hitap Bazen ağır kalır sesim kimi zaman lâl olurum Bazen ürkek bir serçeye gökteki hilâl olurum İtibârım yok hazâna işte benim yine mücrim Âb-ı hayat kuyusudur bâdıma dolan bu ecrim Taşıyıp durdum dâima gönlümdeki şu mâtemi Arayarak bulamadım yitirdiğim o hâtemi Mağrûrum sen güz düşürme dalımdaki yaprağıma Vakt-i evvel değil artık bergüzâr et otağıma |
güne düşmesi dileğimle
selam ve dua ile