Ey özgürlükkanat takıp uçurursun özgürlük sana dayamak isterim sırtımı güneşli doruklarında dokunmak için sevgiye o içi dışı bembeyaz çocuklar gibi senin fıtratın temiz yüzlü insanlardan daha direngen her dem hiç bir rüzgârda eğilmez dik ve onurlu başın demir parmaklıklar duvarlar boğamaz temiz ellerinin nefesini birgün gelir adalet burnunu ağlayarak çekerken demokrasi tutsak beyinlerin emrinde volta atarken daraltılan alanda asker, sivil Ey özgürlük sen diriltirsin ölgün yüzleri gömmezsin zaman içinde senle yürüyen kişileri çıkmaz sokaklarında yüzlerini peçelemezsin yüzün beyaz bir sayfadan daha ak 21. 6. 2014 / Nazik Gülünay |
Ancak, sevindiren özgürlüğün unutmamamız gereken bir karanlık yüzü var.
Bu karanlık yüzü aydınlatmadan, güneşi balçıkla sıvamaya çalışanları deşifre etmeden, adalet yerini bulmuş olmayacak.
Özgürlüğe ulaşanlar ve sevenleri buruk bir mutluluğu yaşıyorlar.
Bu burukluk sebep olanlar hak ettikleri cezaya kavuşmadan bitmeyecektir.
Güzel şiiriniz için tebrik ediyor saygılar sunuyorum.