Yap bozu olur mu hayatınvurulmasın güvercinler istekleri uçacakları yere kadar özgürlük alanlar kapatıldıkca daralır sıkışır güvercin göğüsleri sıkışır hayatın anlamı bir kaç çocuk saklar yüzünü daha oluşmaya fırsat verilmemiş düşleri göz kapaklarını açacakken örtülür ölüm yakışmaz gençlere düşerler korunaksız ömürden bayraklaşır suretler daha güzel günler geçirecektik iğneye hayat ipliğimizle dokuyacaktık bize verilen süreyi ince ince nakışlarla türkişi renkli desenlerle Türk mavisi gülecekti bir rüzgâr yerli yerinde esen üfürerek karanlığı sürerek yoz çöküşleri üstümüzden içimizi ferahlatan esintiler her yönünde eser ülkemizin siper olarak yarınlara yıkılmasın diye çocuklarımızın geleceği onların elinde mi yine yap bozu olur mu hayatın bir bozuldu mu dağılır gider! 1. 06. 2014 / Nazik Gülünay |
Gönlüne, ömrüne bereket
Kutladım yürekten
Sağlıcakla